Historia kościoła parafialnego
Kilkaset lat temu parafia posiadała drewniany kościół pw. św. Apostołów Piotra i Pawła - przy czym obecnie trudno ustalić jego lokalizację. Prawdopodobnie znajdował się w pobliżu obecnej świątyni. Kościół ten był wielokrotnie ograbiany i niszczony przez Kalwinów, co doprowadziło do kompletnego jego zniszczenia. Po dziś dzień nie wiadomo, co stało się z jego ruinami.

Pewnym faktem jest to, że już w 1603 r. katolicy rozpoczęli budowę nowego, murowanego kościoła pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela. Budowa zakończyła się w 1639 r. Dnia 14.11.1639 r. został on konsekrowany przez bp-a Tomasza Oborskiego. Był także restaurowany na początku XIX w. oraz później - m. in. w 1897 r., po I Wojnie Światowej oraz w latach 60-tych XX w.

Kościół został wymurowany z cegły i kamienia, w formie krzyża, w stylu późnorenesansowym. Budynek jest jednonawowy, otynkowany. Przy prezbiterium od strony północnej znajduje się mała kruchta, od południa - zakrystia. Przy nawie są dwie kwadratowe kaplice (prawdopodobnie pochodzące z XVIII w.), nad nawą wieżyczka na sygnaturkę. Sklepienie jest kolebkowe, zaś posadzka marmurowa. Ołtarz główny zbudowany w stylu klasycystycznym z XIX wieku, a w nim znajduje się kopia obrazu Jakuba Collata "Chrzest Chrystusa" (mal. Andrzej Oleś z Krakowa w 1953 r.). Ołtarze boczne (cztery) w kaplicach (św. Antoniego, św. Stanisława Kostki, św. Mikołaja, św. Franciszka). Na chórze muzycznym znajdowały się organy z 1896 r., powiększone o 20 głosów w 1965 r. W roku 1862, obok świątyni, została wybudowana drewniana dzwonnica z trzema dzwonami. W latach 1802 - 1914 parafia wzbogaciła się o plebanię, która w 1944 r. została przebudowana. XVII-wieczny kościół został również rozbudowany (w latach 1988 - 1994), i wraz z dzwonnicą został otoczony parkanem z białego kamienia.
Historia cmentarza parafialnego
W parafii od początku jej istnienia, podobnie zresztą jak i wszędzie w tym okresie, zmarłych grzebano na placu, przy którym stał kościół, zaś miejsce pochówku nazwano cmentarzem. W 1817 r. cmentarz przy kościele opasano murem, a następnie obsadzono drzewami. Obecnie nie ma już śladów po tym murze, są tylko stare lipy.

W 1802r. w parafii założono nowy cmentarz przy drodze do Lublina, a w 1830 r. otoczono go drewnianym płotem i obsadzono drzewami. Z biegiem lat cmentarz powiększał swój obszar, który został ogrodzony ładnym i solidnym parkanem. Do miejsca pamięci o zmarłych została doprowadzona woda i zostały ustawione zbiorniki na śmieci. Na naszym cmentarzu spoczywają nie tylko parafianie. Na wzmiankę zasługują również groby księży i zakonnic, a także organistów, nauczycieli, zbiorowe mogiły żołnierzy z I Wojny Światowej oraz Żołnierzy Września 1939 r., a także groby partyzantów.
Część zdjęć wykorzystanych powyżej
pochodzi ze strony projektu "Zaczarowana Bychawa".

Zabytki parafii
Poznaj ciekawe zabytki naszej parafii - kliknij tutaj!

Poznaj zabytki naszej parafii!

Poznaj zabytki naszej parafii!

Poznaj zabytki naszej parafii!

Zapraszamy
Witrualny spacer po naszej parafii - wejście tutaj!

Zapraszamy!

© Parafia Bychawa